Ułożenie pacjenta do badania RTG. Jak prawidłowo wykonać zdjęcie rentgenowskie?

W celu uzyskania pełnej diagnozy, w niektórych przypadkach, należy wykonać badanie RTG. To wiąże się z umiejętnym ułożeniem pacjenta i przygotowaniem go do wykonania zdjęcia. Jest to istotne, by wyeliminować błędy w ocenie stanu zdrowia, a przy tym zminimalizować dawkę promieniowania przy naświetleniu.

Tu warto nadmienić, że dzięki zastosowaniu cyfrowych rozwiązań i nowoczesnego systemu DR lub CR Konica Minolta możliwe jest wykonanie wysokiej jakości zdjęć RTG, które zapewnią, przy odpowiednim ułożeniu ciała do badania, maksimum informacji diagnostycznych.

Przygotowanie do badania RTG i wykonanie prawidłowych zdjęć. O czym warto pamiętać?

Każde badanie radiologiczne związane jest z zagrożeniem zdrowia, a to powoduje, że osoby uczestniczące przy badaniu powinny być odpowiednio zabezpieczone. Trzymająca zwierzę do badania osoba powinna mieć założony fartuch ochronny RTG i spełniać warunki zdrowotne zezwalające na uczestnictwo w badaniu.

Odpowiednie ułożenie pacjenta zapobiegnie nadmiernemu napromieniowaniu, a skorzystanie z wyspecjalizowanego, nowoczesnego systemu cyfrowego RTG zdecydowanie wpłynie na podwyższenie parametrów bezpieczeństwa.

Odpowiednie ułożenie pacjenta do badania RTG, czyli, jaką technikę wybrać?

Aby dobrze zobrazować interesujący obszar anatomiczny zwierzę powinno być unieruchomione w pozycji idealnie dopasowanej do projekcji. Zapobiegnie to nieostrości ruchowej i konieczności powtarzania zdjęcia.

Niejednokrotnie, by dobrze przeprowadzić badanie pacjent musi zostać poddany narkozie i ustabilizowany dzięki pozycjonerom eliminującym potrzebę uczestnictwa osób towarzyszących przy badaniu. Warto nadmienić, że sedacja nie wchodzi w rachubę przy badaniu klatki piersiowej, gdyż może zaburzyć prawidłowy obraz pracy serca i płuc, a wówczas do unieruchomienia potrzeba jest pomoc opiekuna zwierzęcia.

Jak wykonać prawidłowo badanie rentgenowskie i jak ustawić odpowiednio aparat RTG?

Wykonanie dobrego zdjęcia rentgenowskiego to umiejętne skierowanie promienia centralnego w sam środek obszaru anatomicznego przeznaczonego do zdiagnozowania. Kluczowe jest, by badany obszar znajdował się tuż przy kasecie lub detektorze, co pozwoli na uzyskanie wysokiej ostrości zdjęcia. Dodatkowym czynnikiem mającym na to wpływ jest odpowiednie ustawienie lampy rentgenowskiej i zogniskowanie na wybranym fragmencie ciała.

Spełnienie wszystkich warunków przygotowawczych do badania RTG i użycie cyfrowego systemu radiograficznego daje możliwość wykonania wysokiej jakości zdjęcia przy zachowaniu pełnego bezpieczeństwa osób w tym uczestniczących.